نویسنده: فرد اولمن (Uhlman, Fred)
مترجم: مهدی سحابی
ناشر: نشر ماهی
۱۱۲ صفحه، ۱۲۰۰ تومان
[چاپ اول، ۱۳۸۶]

شاهکار. این رو تحت تأثیری که بعد از تموم‌کردن کتاب روم مونده نمی‌گم. چون از اون کتاب‌هاییه که ضربه‌ی ناجور داره آخرش. یعنی نویسنده تا آخرین جمله هم حرف جدیدی برای گفتن داره. کتاب‌های این‌طوری، معمولاً یه تأثیر کوتاه‌مدت روی آدم می‌ذارن و بعد خیلی راحت فراموش می‌شن. چرا؟ چون تمام قدرتشون متکی به همون پایان‌بندی بوده. اما دوست بازیافته یه داستان منسجم و عالی داره. درسته که خیلی از خوب‌بودنش رو مدیون آخر داستانه؛ اما طوری نیست که بعد از یک‌بار خوندن، حرف تازه‌ای برای گفتن نداشته باشه.
***
با خوندنِ هر کتاب جدید، بیشتر و بیشتر به تسلط مهدی سحابی پی می‌برم. تقریباً جزو مترجم‌های بی‌سر‌و‌صدا محسوب می‌شه؛ و در عین حال یکی از بهترین مترجم‌های ایرانه که روی فرانسه و ایتالیایی مثل چی سواره. توی شناسنامه‌ی کتاب، داستان رو جزو انگلیسی‌ها طبقه‌بندی کرده؛ البته وقایعش توی آلمان می‌گذره. و جالب اینه که مهدی سحابی اون رو از روی متن فرانسویش ترجمه کرده.
***
و البته یه چیزی که زیاد دلم نمی‌خواد بگمش، اینه که داستانش خیلی خیلی به "ناشناس در این آدرس" شبیهه. یک تشکر خیلی مخصوص هم از مریم عزیز.
***
[۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۶، ۲۲:۴۵]