[چاپ چهارم، ۱۳۹۷]

 مثل کتاب آرتور کریستال، از مجموعه‌ی جستارهای روایی نشر اطرافه. ترجمه و تروتمیز بودن متن و شکل و شمایل کتاب خیلی حرفه‌ای و خوبه. خودش هم مجموعه‌ی ۵ تا مقاله‌ست که فقط از آخریش خوشم اومد (ذات فرار بایگانی)، با یکی دوتا تیکه توی هر کدوم از مقاله‌های دیگه‌ش. غیر از مقاله‌ی آخر، بقیه خیلی مکان‌محور، زمان‌محور و بعضا انتقام‌گیری شخصی نویسنده از همدوره‌ای‌های خودش‌اند. شاید دلیل انتخابش برای ترجمه، بعضی شباهت‌های فضای یوگسلاوی/کرواسی به فضای فرهنگی/دولتی ایران بوده باشه. جز اون درک نمی‌کنم اصلا چرا همچین کتابی باید برای خواننده‌ی ایرانی در سال ۱۳۹۸ جالب باشه.

خواندن این کتاب زیبا را به هیچ‌کدام از علاقه‌مندان به ادبیات و هنرهای نمایشی توصیه نمی‌کنم.
***

[۸ اسفند ۱۳۹۸، ۸:۳۰]