نویسنده: خورخه لوئیس بورخس (Borges, Jorge Luis)
مترجم: کاوه سید حسینی
ناشر: انتشارات نیلوفر
۲۶۰ صفحه، ۱۴۰۰ تومان
[چاپ دوم، ۱۳۷۹]

۲۴ تا داستان کوتاه از بورخس. قبل از این، چیز دیگه‌ای ازش نخونده بودم. داستان‌هاش یه جور خاصی‌ان. اسم خیلی‌هاشون رو شاید نشه داستان گذاشت. بهترین صفت برای داستان‌هاش، عجیب‌و‌غریبه. هیچ چیز دیگه‌ای نمی‌تونم بگم. به نظرم بورخس از اون‌هایی بوده که مدام درباره‌ی اسطوره‌ها و افسانه‌های اقوام قدیمی مطالعه می‌کرده. بیشتر داستان‌هاش، پر از این‌هان. شاید برای کسایی که با اون فرهنگ‌ها آشنایی دارن، خیلی قابل‌فهم‌تر باشه این داستان‌ها؛ اما برای من که بیشترشون حالت معما رو داشت.
البته جدا از اون‌ها، چندتاش اصلاً اون حالت عجیب‌و‌غریب رو نداره و قابل‌فهمه. و البته که داستان‌های خیلی خوبی هم هستن، طوری که باعث شد از خوندن کتاب پشیمون نشم.
۱- دیگری: بورخس در پیری، روی نیمکت پارکی نشسته و حس می‌کنه که قبلاً هم این لحظه رو زندگی کرده. همین‌موقع خودِ جوونش رو می‌بینه که کنار دستش روی نیمکت نشسته...
۲- کتاب شن: یه رهگذر، انجیلی رو به راوی می‌فروشه که بی‌نهایت صفحه داره...
۳- کتابخانه‌ی بابل: دنیا رو به کتابخونه‌ای تشبیه کرده که بی‌نهایت کتاب داره و انگار که هر بخش کتابخونه، یه دوره‌ی زمانی یا یه محدوده‌ی مکانی رو مشخص می‌کنه، رئیس‌های این بخش‌‌ها مدام عوض می‌شن، اما کتابخونه همیشه هست...
و شاید یکی‌دوتا داستان دیگه که الآن یادم نمیاد. در کل اگه خیلی کتاب می‌خونید، به‌تون توصیه‌ش می‌کنم. اگر نه هم که فقط این چندتا داستانی رو بخونید که گفتم؛ هر چند که این‌ها هم پر از نشانه و معمان. با این حال بدون حل‌کردن اون معماها هم داستان‌های خیلی‌خوبی هستن.
***
[۱۴ اسفند ۱۳۸۵، ۱۹:۰۰]