نویسنده: جووانی گوارسکی (Guareschi, Giovanni)
مترجم: منوچهر محجوبی
ناشر: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی
۳۰۳ صفحه، ۴۰ ریال
[چاپ اول، ۱۳۵۰]

من که نمی‌دونستم گوارسکی غیر از این سه‌تا کتابی که توی بازار هست، کتاب دیگه‌ای هم داره. [دنیای کوچک دن‌کامیلو، شوهر مدرسه‌ای، دن‌کامیلو و پسر ناخلف] انگار این کتاب همون قبل از انقلاب چاپ شده؛ اون هم فقط یک‌بار: کتابی که نمونه‌ی خیلی خوبی از طنز درست‌وحسابیه، برای یه نویسنده‌ی خوبه، و ترجمه‌ی عالی‌ای داره. این هم می‌ره جزو کتاب‌هایی که اون‌طوری که شایسته‌شون بوده، باهاشون برخورد نشده.
***
کتاب به سبک دن‌کامیلوست. یعنی داستان‌های کوتاه که در عین مستقل‌بودن، با بقیه‌ی داستان‌ها پیوند دارن. هر داستان، یه ماجرای مستقل داره، ولی بهتره که در کنار داستان‌های قبل و بعدش خونده بشه. مخصوصاً که بعضی داستان‌ها کلاً ادامه‌ی داستان قبل‌ان.
***
خیلی واضحه که منوچهر محجوبی زیاد به متن اصلی وفادار نبوده، اما اصلاً مهم نیست. لااقل در مورد کتاب‌های طنز، این مسأله نه تنها عیب نیست، بلکه حسنه. غیر از این مسأله، کلاً هم خیلی خوب تونسته طنز رو توی نثرش وارد کنه. در کل ترجمه‌ی خیلی‌خیلی خوبی داره.
***
ضمناً شخصیت‌های کتاب، خانواده‌ی خود گوارسکی‌ان. یعنی دخترش کارلوتا، پسرش آلبرتینو و همسرش مارگریتا. و این کارلوتا تهِ شخصیت باحاله.

فکر می‌کنم که گوارسکی، ایده‌ی اصلی بیشتر ماجراها رو از اتفاق‌هایی گرفته باشه که واقعاً توی زندگی روزانه‌شون پیش می‌اومده. در هر صورت که خیلی کتاب خوبیه. خوشم میاد که اصلاً اثر جلفی نیست. بیشتر داستان‌ها مفهوم دارن. طنز واقعی همینه.
***
+ دن‌کامیلو و پسر ناخلف
***
[۱ اسفند ۱۳۸۵، ۲۳:۵۰]