نویسنده: سلمان رشدی (Rushdie, Salman)
مترجم: مهدی سحابی
ناشر: نشر تندر (۱۳۶۴)
۳۴۹ صفحه

این کتاب، سال ۶۴ منتشر شده؛ و خب قاعدتاً موقعی که چاپ شده مجاز بوده. امّا این سلمان رشدی بدمستی می‌کنه و "آیات شیطانی" رو می‌نویسه، که در نتیجه بقیه‌ی کتاب‌هاش هم ممنوع می‌شن. مثل همین کتاب.
***
سلمان رشدی ظاهراً از معدود نویسنده‌های مسلمونِ پست‌مدرنه. به‌هرحال یه‌موقعی حتماً کلی حلوا-حلواش می‌کردن مسلمونا. امّا این "آیات شیطانی" نذاشت...
***
البته توی همین کتاب‌ش هم کم مشکل دینی و اعتقادی نداره ها... حتماً اون‌موقع‌ها زیاد نمی‌فهمیدن که گیر ندادن به‌ش.
***
یه‌جورای خیلی زیادی من رو یادِ صد سال تنهایی انداخت. به‌شدّت شبیه بود.
البته سه‌شخصیتِ زن هم درست مثل "تقسیم"، توی کتاب حضور دارن.
***
کلی هم سیاسیه مثلاً. البته بعضی‌جاها کاملاً داستان رو متوقف می‌کنه و حرف‌های خودش رو راجع به دین و سیاست و چیزهای دیگه می‌زنه.
***
گیرش که نمی‌یارین... امّا اگه آوردین، بخونین‌ش.
***
این مهدی سحابی ترجمه‌هاش از همون اوّلا انگار خوب بوده. همین نشر، یه‌کتاب دیگه از سلمان رشدی و با ترجمه‌ی مهدی سحابی داره به‌اسم "بچه‌های نیمه‌شب".
***
[۱۰ بهمن ۱۳۸۴، ۱۵:۲۰]