٭
نویسنده: ماری داریوسک (Darrieussecq, Marie)
مترجم: عباس پژمان
ناشر: نشر افق
۱۶۰ صفحه، ۱۵۰۰ تومان
این کتاب رو فقط برای این خوندم که داشتمش! خدا رسونده بود، منم دیدم بهتره نذارم انقدر خاک بخوره. وقتی هم پشت جلدش رو خوندم، بیشتر ترغیب شدم:
"اثری به تمام معنا نبوغآمیز است، خیلی ساده بگویم، بهترین رمانی است که تا حالا برای بوکسلر خواندهام." [راب کاسی، مجلهی بوکسلر]
***
خب به نظر من که اظهار نظر راب کاسی، خیلی اغراقآمیزه. خیلی بیشتر از خیلی.
داستان، قضیهی یه زنه، که شوهرش از خونه رفته بیرون و برنگشته. اونوقت این زن، احساسات خودش رو میگه همینجوری. تمام داستان همینه تقریباً. اتفاق خاصی توش رخ نمیده؛ فقط احساسات راوی رو میشنویم.
خیلی خوشم اومد که عباس پژمان، آخر کتاب، کاملاً بیطرفانه نوشته: "مثل بسیاری از رماننویسهای امروز فرانسه، تا حدی تکلف هم در سبک نویسنده دیده میشود، گاهی هم افکار راوی واقعاًً به هذیان شباهت پیدا میکند..."
الحق که راست گفته!
ترجمهی کتاب هم واقعاً خوبه.
***
کتاب بعدی: کشور آخرینها، پل استر، نشر افق
***
[۳۰ مرداد ۱۳۸۵، ۰۰:۴۵]
Labels: ماری داریوسک
1:11 AM