نویسنده: جعفر مدرس صادقی
ناشر: نشر مرکز
۱۱۶ صفحه، ۱۱۵۰ تومان

اولین کتابی بود که از مدرس صادقی می‌خوندم. البته قبل‌تر، چندتا از "وقایع اتفاقیه"هایی رو که صفحه‌ی آخر شرق پنجشنبه می‌نوشت، خونده بودم. حالا مهم نیست.
***
یه‌جور حالت‌های دیوونه‌بازی داره. نمی‌دونم چرا باز هم احساس می‌کنم که خواسته ادای ناتور دشت رو در بیاره. یه شخصیتِ عجیب و غریب داره. اتفاق‌هایی هم که می‌افته، هیچ منطقی ندارن. طرف به خاطر یه موضوع مسخره، شیش‌ماه می‌ره زندان! و از این‌جور حرف‌ها.
***
بد نبود در کل. ولی اسم‌ش، از خودش خیلی قشنگ‌تره به‌نظرم!
صفحه‌بندی‌ش هم خیلی بده. فونتِ درشت و کثیف و...!
نثر مدرس صادقی، خوبه. آزارنده نیست اصلاً.
***
همین دیگه... چیز دیگه‌ای ندارم بگم.

آهان... بنا بر فرمایش یکی از اساتید، قرار شده که از این به بعد، کتاب بعدی‌ای رو که می‌خونم، اینجا بگم. البته یه‌کم فکر کردم و دیدم که نمی‌دونم چه کتابی رو خواهم خوند معمولاً... ولی برای این‌بار، "خوبی خدا" چطوره؟
***
[۱۷ مرداد ۱۳۸۵، ۱۵:۳۵]