نویسنده: ویلیام فاکنر (Faulkner, Wiliam)
مترجم: نجف دریابندری
ناشر: نشر چشمه
۳۰۴ صفحه، ۲۸۰۰ تومان

"برای آدم‌درست‌کردن دو نفر لازمه، برای مردن یک نفر. دنیا این‌جوری به آخر می‌رسه."
دارل
***
هر کدام از فصل‌ها، از زبان یکی از شخصیت‌ها روایت می‌شود. این روایت‌ها گاهی ادامه‌ی روایت نفرهای قبلی است، گاهی همان قسمت است، ولی با زاویه‌ی دید متفاوت. گاهی هم یک چیز بی‌ربط!
***
مادر خانه مرده است و به‌خاطر وصیت‌ش، باید او را برای خاک‌سپاری به یک شهر دیگر ببرند. در راه آنقدر مصیبت پیش می‌آید که نگو!
***
اسم اصلی کتاب، "As I lay dying" است. به گفته‌ی نجف دریابندری در یادداشت مترجم، کوتاه‌ترین عبارتی که معنای اصلی این اسم را برساند، می‌شود "همچون که دراز کشیده بودم و داشتم می‌مردم"!
و به همین خاطر، اسم را به "گور به گور" تغییر داده، و انصافاً هم اسم عالی‌ای است!
***
"این رمان را فاکنر در ۱۹۳۰ –یک سال پس از "خشم و هیاهو" نوشته است. خود او مدعی بود که نوشتن آن را در ظرف شش هفته –آن هم با کار شبانه، پای کوره‌ی آتش یک نیروگاه محلی- به پایان رسانده و پس از آن هم دستی در آن نبرده است؛ ولی ساختمان داستان و ظرافت پیوندهای آن چنان است که خواننده گمان می‌کند باید بیش از این‌ها وقت و "عرق‌ریزی روح" صرف پروراندن آن شده باشد."
***
لطفاً اگر می‌خواهید "گور به گور" را بخوانید، کمی دقت کنید! چون لحن هر فصل، با دیگری فرق دارد و از طرف دیگر، محتوای آن، همان چیزی است که در ذهن شخصیت-راوی می‌گذرد. انگار شخصیت دارد برای خودش ماجرا را تعریف می‌کند، برای همین مجبور نیست خیلی چیزها را توضیح بدهد، این‌ها همان چیزهایی است که شما باید بفهمید؛ به همین خاطر هنگام خواندن، صبور باشید!
***
[۲۱ آذر ۱۳۸۴، ۲۰:۴۵]