[چاپ سوم، ۱۴۰۱]

چون یه زمانی خیلی کتاب‌خون بودم، خیلی از دوست‌ها و آشناها فکر می‌کنن که من تمام کتاب‌های معروف رو خونده‌م. ولی همون‌طور که دیده می‌شه ۱۹۸۴ (و حتی قلعه‌ی حیوانات) جزو کتاب‌هاییه که نخونده بودمشون. جنایت و مکافات هم یکی دیگه.

می‌شه گفت ۱۹۸۴ بیشتر از این که اثر ادبی باشه، بیانیه‌ی سیاسیه. معمولاً از رمان‌هایی که این ویژگی رو دارن خوشم نمیاد، اما ۱۹۸۴ رو تقریباً راحت خوندم و بدم هم نیومد. کتاب داره یه فضای آخرالزمانی یا شاید پادآرمان‌شهری رو توصیف می‌کنه از زمانی که حکومت‌های تمامیت‌خواه و کمونیستی («حزب») تمام ابعاد زندگی مردم رو کنترل می‌کنن، ولی جالبیش برای من این بود که حس می‌کردی خیلی شبیه وضعیت امروز آمریکاست، حالا با چند لایه پنهان‌کاری.

ترجمه‌ش هم واقعاً خوب بود. یادم میاد یکی دو بار سر یه کاری با احمد کسایی‌پور صحبت کردم، حرفه‌ای و محترم بود.

***

[۲۰ دی ۱۴۰۲، ۱۳:۴۰]