[چاپ سوم، ۱۴۰۰]

تعویذ ماجرای یه زن شاعره که از اروگوئه به مکزیک مهاجرت کرده و توی محافل ادبی و روشنفکری رفت‌وآمد داره. از نظر زمانی هم داستانی توی فضای بعد از کودتای پینوشه می‌گذره و قراره وضعیت شاعرها و روشنفکرها رو توی اون موقعیت تصویر کنه.  

قبلاً از بولانیو چندتا داستان کوتاه به انگلیسی خونده بودم و در جریان بودم که نویسنده‌ی مهمیه، ولی اون‌قدر ارتباط برقرار نکرده بودم. تعویذ رو هم نمی‌تونم بگم از کتاب‌های محبوب عمرمه، ولی توی اون‌هایی که فضای شاعرانه دارن به نسبت قابل تحمله و خاطره‌ی بدی ازش تو ذهنم نمی‌مونه.

***

[۷ فروردین ۱۴۰۲، ۸:۳۰]