نویسنده: آنتونیو تابوکی (Tabucchi, Antonio)
مترجم: سروش حبیبی
ناشر: نشر چشمه
صد و هفده صفحه، هزار تومان

در مقدمه‌ی "میدان ایتالیا"، سروش حبیبی خبر ِ ترجمه‌ی اثر ِ دیگری از تابوکی با عنوان ِ "شبانه‌ی هندی" را داده بود.
***
در فرانسه، جایزه‌ی مدیسیس برای بهترین رمان خارجی در ۱۹۸۸ به این کتاب داده شد.
***
"شب‌های هند" یا "شبانه‌ی هندی"، ماجرای سلوک فردی است که سراسر هند را در جستجوی دوستی میگردد.

اگر میدان ایتالیا را خوانده باشید، باورتان نمیشود که این اثر، برای نویسنده‌ی "میدان ایتالیا" باشد!
از لحن ِ عامیانه و کمی طنزآلود "میدان ایتالیا"، هیچ اثری در "شب‌های هند" وجود ندارد.
تنها نکته‌ی مشترک بین ِ آن‌ها، شیوه‌ی روایت‌شان است. یعنی باز هم داستان از قسمت‌های پراکنده –ولی از نظر زمانی پشت‌ سر هم- تشکیل شده که حلقه‌ی متصل‌کننده ندارند. ولی دیگر خواندن ِ کتاب را مشکل نکرده.
فضاسازی ِ داستان هم تقریباً مثل ِ "شهرهای نامرئی" ِ ایتالو کالوینو است. توصیف ِ جاها و ...
***
راوی –که تا آخر اسم او را نمیفهمیم-، در هتل‌های مختلف جا میگیرد و آدم‌های گوناگونی را ملاقات میکند.
البته برای این اثر عرفانی، لحن ِ طنز ِ "میدان ایتالیا" واقعاً مضحک میشد!
***
"سعی کردم هیئت ظاهر گزاویه را به تفصیل برایش وصف کنم و دست آخر گفتم: "وقتی میخندد چهره‌اش غمگین میشود."" [۹۶]
***
چند وقتی بود که کتابی به این فوق‌العادگی (!) نخوانده بودم.
***
[۳۱ تیر ۱۳۸۴ ، ۱:۵۵]