نویسنده: ایتالو کالوینو
مترجم: شهریار وقفی پور
ناشر: انتشارات کاروان
صد و هشتاد و یک صفحه، قیمت نامعلوم

پشت جلد، در توضیح کتاب نوشته شده که «مورچه‌ی آرژانتینی» بیانگر دیدگاه نیچه‌ای کالوینو به مناسبات انسانیه؛ و عدم خلاقیت و منفعل‌بودن افعال بردگان رو نشون میده.

علاوه بر این‌ها، توی این داستان‌ها کالوینو بر خلاف داستان‌های دیگه‌ی خودش –مثل بارون درخت‌نشین– طبیعت رو ستایش نمی‌کنه،
بلکه زندگی شهری رو به گند می‌کشه:
«فایده‌ی شهر چی یه، جز این که شنبه و یکشنبه ازش بزنی بیرون؟»
توی این سه داستان (مورچه‌ی آرژانتینی، مه‌دود و ناظر) شهر جای کثیفیه، همیشه یه مشکل توش وجود داره و قهرمان‌ها توش تنهان.
البته مورچه‌ی آرژانتینی به نسبت مه‌دود و ناظر کمتر می‌خواد این حرف رو بزنه. مثل همه‌ی کارهای دیگه‌ی کالوینو، توی این داستان‌ها یه طنز تلخ هم وجود داره، ولی به قول پدرام رضایی‌زاده‌، «رو» نیست. دیگه هم این‌که یه جورایی توی این داستان‌ها پایان وجود نداره؛ یعنی آخرین کاری که شخصیت‌ها می‌کنن اینه که با مشکل کنار میان و اون رو می‌پذیرن. توی هیچ‌کدوم از داستان‌ها مشکل حل نمی‌شه (همون دیدگاه نیچه‌ای انگار).